مشخصات كلي چين و شهر ها و جمعیت و تمدن و اقتصاد
کشور چین
جمهوری خلق چین کشوری است که در شرق قاره آسیا واقع شده‌است. این کشور بر اساس فهرست کشورها بر پایه جمعیت با بیش از ۱٬۴۱۷ میلیارد نفر سکنه، (۲۰۱۸) پرجمعیت‌ترین کشور دنیاست و توسط حزب کمونیست چین در قالب نظام تک‌حزبیاداره میشود. این حزب بر ۲۲ استان، ۵ منطقهٔ خودمختار، ۴ شهر با مدیریت مستقیم (پکن، تیانجین، شانگهای و چونگ‌کینگ) و ۲ منطقهٔ اداری ویژهٔ بسیار خودمختارِ هنگ کنگ و ماکائو حکومت می‌کند. پایتخت کشور پکن استجمعیت چین در سرشماری سال ۲۰۱۰ حدود یک میلیارد و ۳۷۰ میلیون نفر بوده‌است. رشد اقتصادی سریع چین موجب شده تا صدها میلیون نفر از فقر نجات پیدا کنند. اکنون ده درصد چینی‌ها با درآمدی کمتر از یک دلار در روز زندگی میکنند درحالیکه این رقم در سال ۱۹۷۸ به ۶۴ درصد می‌رسید. نرخ بیکاری شهری نیز در سال ۲۰۱۳ به چهار درصد رسیده استچین برای کنترل رشد سریع جمعیت کشور از سال ۱۹۷۹ برنامهٔ کنترل جمعیت سختگیرانه‌ای را با نام سیاست تک‌فرزندی را آغاز کرد. این سیاست به هر خانواده تنها اجازه داشتن یک فرزند را می‌داد. البته استثناهای زیادی هم برای آن در نظر گرفته شده‌است. اقلیت‌های قومی (همه اقوام بجز قوم هان) از آن مستثنی شده و اجازه داشتن فرزند دوم و حتی سوم را دارند. در بسیاری از روستاها هم برای افرادی که فرزند اولشان دختر یا معلول باشد اجازه داشتن فرزند دوم داده شده‌است. در سال ۲۰۱۳ این سیاست تا حد زیادی تلطیف شده و به خانواده‌هایی که یکی از والدین خودش تک‌فرزند بوده‌است اجازه داشتن فرزند دوم را میدهد. با این حال مقاومت‌هایی در مقابل این سیاست به ویژه در روستاها صورت گرفته که برای نیروی کار کشاورزی به فرزند نیاز داشته و به‌طور سنتی به داشتن فرزند پسر علاقه دارندسیاست تک فرزندی در کاهش رشد جمعیت چین مؤثر بود و نرخ رشد کشور را در سال ۲۰۱۳ به ۰٫۴۶٪ رساند اما تبعات ناخواسته‌ای هم داشت. ترجیح سنتی برای داشتن فرزند پسر موجب شد تا توازن جنسیتی کشور برهم بخورد. بر اساس سرشماری سال ۲۰۱۰ نسبت جنسی در هنگام تولد ۱۱۸ پسر به ازای ۱۰۰ دختر است که بسیار بالاتر از میزان طبیعی ۱۰۵ به ۱۰۰ محسوب می‌شودقانون منسوخ شده تک فرزندی در چین که از سال ۱۹۷۹ میلادی وضع شده بود، باعث شده‌است جمعیت این کشور حدود ۴۰۰ میلیون نفر کمتر از تعداد کنونی (۲۰۱۵) باشد پایتخت پکن۲°۲۰′ شمالی ۱°۴۰′ شرقی بزرگترین شهرشانگهای زبان رسمی زبان مانداریننوع حکومت دولت سوسیالیستی تک حزبی جمهوری مردمی چین با حدود ۹٫۶ میلیون کیلومتر مربع چهارمین کشور وسیع دنیا بعد از روسیه؛ کانادا؛ و آمریکا است؛ و همچنین دومین کشور بزرگ دنیا از نظر وسعت خاکی (بدون احتساب آب‌های داخلی) است. چهارمین کشور وسیع دنیا بعد از روسیه؛ کانادا؛ و آمریکا استچین چشم‌انداز طبیعی متنوعی دارد، از استپ‌های جنگلی و بیابان‌هایی چون گبی و تکله‌مکاندر ناحیهٔ خشک شمالی نزدیک به مغولستان و سیبری ِ روسیه گرفته تا جنگل‌های زیرگرمسیریدر سرزمین‌های مرطوب جنوبی نزدیک به ویتنام، لائوس و برمه. مناطق غربی کشور ناهموار است و رشته‌کوه‌های هیمالیا و تیان شان مرز طبیعی آن را با هند و آسیای میانه ترسیم میکنند. در مقابل، نواحی شرقی این کشور کم‌ارتفاع است و با ساحلی به طول ۱۴٫۵۰۰ کیلومتر در جنوب شرقی با دریای جنوبی چین و در شرق با دریای چین شرقی همسایه‌است که در سوی دیگرش تایوان، کره و ژاپن قرار گرفته‌اند. استپ‌های جنگلی و بیابان‌هایی چون گبی و تکله‌مکاندر ناحیهٔ خشک شمالی نزدیک به مغولستان و سیبری ِ روسیه گرفته تا جنگل‌های زیرگرمسیریدر سرزمین‌های مرطوب جنوبی نزدیک به ویتنام، لائوس و برمه. مناطق غربی کشور ناهموار است و رشته‌کوه‌های هیمالیا و تیان شان مرز طبیعی آن را با هند و آسیای میانه ترسیم میکنند. در مقابل، نواحی شرقی این کشور کم‌ارتفاع است و با ساحلی به طول ۱۴٫۵۰۰ کیلومتر در جنوب شرقی با دریای جنوبی چین و در شرق با دریای چین شرقی همسایه‌است که در سوی دیگرش تایوان، کره و ژاپن قرار گرفته‌اند.
تمدن کشور چین
تمدن کشور چین
چین باستان یکی از کهن‌ترین تمدن‌های تاریخ است که در سواحل حاصل‌خیز رود زرد که در دشت شمال چین جاری‌ست شکوفا شد نظام سیاسی چین بیش از ۶ هزار سال مبتنی بر سلطنت مطلقهٔ موروثی بود. نخستین دودمان پادشاهی این کشور دودمان شیا در حدود ۲ هزار سال پ. م بود. اما نخستین حکومتی که چین را متحد کرد دودمان چه‌این در ۲۲۱ پ. م بود. آخرین دودمان پادشاهی این کشور هم چینگ بود که در ۱۹۱۱ با تشکیل جمهوری چین به رهبری کومینتانگ حزب ملی چین، نابود شد. چین در نیمهٔ اول سدهٔ بیستم میلادی در دریایی از اختلافات و جنگ‌های داخلی غوطه‌ور بود که کشور را به دو اردوگاه سیاسی عمده تقسیم کرده بود؛ کومینتانگ و حزب کمونیست چین. مخاصمات اصلی در ۱۹۴۹ با پیروزی کمونیست‌ها در جنگ داخلی و تأسیس جمهوری مردمی چین در سرزمین اصلی پایان یافت. جمهوری چین به رهبری کومینتانگ پایتخت خود را به تایپه در تایوان منتقل کرد و حکومت آن امروزه به تایوان، کینمن، [[[جزایر ماتسو]] و چند جزیره دوردست دیگر محدود شده‌است. از آن هنگام جمهوری مردمی چین و جمهوری چین درگیر اختلافات سیاسی شدیدی با یکدیگر در مورد حق حاکمیت و وضعیت سیاسی تایوان بوده‌انداز هنگام اجرای اصلاحات اقتصادی در چین برای پی‌ریزی یک اقتصاد مدرن، چین یکی از سریع‌ترین رشدهای اقتصادی دنیا را داشته‌است. این کشور هم‌اکنون بزرگترین صادرکننده و دومین واردکنندهٔ بزرگ کالا است و دومین اقتصاد بزرگ دنیا بر پایهٔ تولید ناخالص داخلی را در اختیار داردچین عضو دائم شورای امنیت سازمان ملل و سازمان‌های چندجانبه‌ای همچون سازمان تجارت جهانی، اپک، سازمان همکاری شانگهای و گروه ۲۰ است چین به عنوان کشوری دارای سلاح هسته‌ای از بزرگترین ارتش دائمی دنیا و دومین بودجه دفاعی بزرگ دنیا برخوردار است. چین از سوی برخی از دانشگاهیان، تحلیلگران نظامی، اقتصادی و سیاسی یک ابرقدرت بالقوه لقب گرفته‌استزبان چینی با ۱٬۷۰۰٬۰۰۰٬۰۰۰ نفر گوینده پرشمارترین زبان دنیا به‌شمار می‌رودریشه نام چین از نام «چین شی هوانگ» اولین پادشاه «دودمان چین» که برای اولین بار مناطق کشور چین امروزی را متحد کرد گرفته شده و برخلاف تصور فارسی زبانان یک واژهٔ فارسی نیست و China نیز از همین نام پادشاه مشتق شده و در قرن ۱۳ام میلادی توسط مارکو پولو در اروپارواج پیدا کرده‌است
تاریخ کشور چین
تاریخ چین
یافته‌های باستان شناسی نشان میدهد که انسانهای نخستین از ۲٫۲۴ میلیون تا ۲۵۰ هزار سال پیش در چین سکونت داشتند. در غاری نزدیک پکن فسیل‌هایی از انسان‌ها مربوط به ۶۸۰ تا ۷۸۰ هزار سال پیش کشف شده‌است. این فسیل‌ها متعلق به مرد پکنی هستند که از گونهٔ انسان راست‌قامت بوده و توانایی ساخت آتش را داشت. در همین غار بقایای انسان خردمند(گونهٔ ما) نیز کشف شده که قدمت آن به ۱۱ تا ۱۸ هزار سال پیش از میلاد می‌رسد. برخی از محققان معتقدند شکل اولیه‌ای از نوشتار از حدود ۳ هزار سال پیش از میلاد در چین وجود داشته‌اسدر روایت‌های سنتی چینی نخستین دودمان پادشاهی کشور سیا نام دارد که در حدود ۲۰۷۰ پیش از میلاد پایه‌گذاری شد. مورخان در گذشته این دودمان را افسانه‌ای می‌دانستند اما کشف آثاری از اوایل عصر مفرغ در هِنان موجب شد تردیدهایی در این مورد ایجاد شود. البته هنوز مشخص نیست که آیا این آثار به دودمان سیا مربوط است یا فرهنگ دیگری در همان دوران. سیا نام دارد که در حدود ۲۰۷۰ پیش از میلاد پایه‌گذاری شد. مورخان در گذشته این دودمان را افسانه‌ای می‌دانستند اما کشف آثاری از اوایل عصر مفرغ در هِنان موجب شد تردیدهایی در این مورد ایجاد شود. البته هنوز مشخص نیست که آیا این آثار به دودمان سیا مربوط است یا فرهنگ دیگری در همان دورانحکومت‌های پادشاهیدودمان شانگ نخستین دودمان پادشاهی چین است که وجود آن از نظر تاریخ امروزی ثابت شده‌است. خاندان شانگ بین قرن هفدهم تا یازدهم پیش از میلاد بر دشت‌های کنارهٔ رود زرد در شرق چین حکومت می‌کرد. متن‌های نوشته شده بر روی استخوان که مربوط به ۱۲۰۰ پیش از میلاد است قدیمیترین نمونه خط چینی را نشان میدهد، که نیای مستقیم حروف چینی امروزی است. پس از شانگ، دودمان جو به قدرت رسید، که بین قرن یازدهم تا پنجم قبل از میلاد حکومت می‌کرد. در این دوران قدرت حکومت مرکزی رفته‌رفته توسط جنگ سالاران زمین‌دار، کاهش یافت و با ضعف دودمان جو، دوران جنگ‌های داخلی ۳۰۰ ساله فرا رسید. بین قرن پنجم تا سوم پیش از میلاد حکومت‌های مستقل متعددی در نقاط مختلف چین سربرآورده و با یکدیگر وارد جنگ شدند. در این دوران هفت حکومت قدرتمند در نقاط مختلف چین وجود داشت که هر یک شاه، وزیران و ارتش خود را داشتند. نخستین دودمان پادشاهی چین است که وجود آن از نظر تاریخ امروزی ثابت شده‌است. خاندان شانگ بین قرن هفدهم تا یازدهم پیش از میلاد بر دشت‌های کنارهٔ رود زرد در شرق چین حکومت می‌کرد. متن‌های نوشته شده بر روی استخوان که مربوط به ۱۲۰۰ پیش از میلاد است قدیمیترین نمونه خط چینی را نشان میدهد، که نیای مستقیم حروف چینی امروزی است. پس از شانگ، دودمان جو به قدرت رسید، که بین قرن یازدهم تا پنجم قبل از میلاد حکومت می‌کرد. در این دوران قدرت حکومت مرکزی رفته‌رفته توسط جنگ سالاران زمین‌دار، کاهش یافت و با ضعف دودمان جو، دوران جنگ‌های داخلی ۳۰۰ ساله فرا رسید. بین قرن پنجم تا سوم پیش از میلاد حکومت‌های مستقل متعددی در نقاط مختلف چین سربرآورده و با یکدیگر وارد جنگ شدند. در این دوران هفت حکومت قدرتمند در نقاط مختلف چین وجود داشت که هر یک شاه، وزیران و ارتش خود را داشتند.دوران جنگ داخلی در سال ۲۲۱ پیش از میلاد به پایان رسید. دودمان چین در این سال، شش پادشاهی دیگر را شکست داد و نخستین دولت متحد چینی را پایه گذاشت. چین شی هوانگ امپراتور این حکومت، خود را «نخستین امپراتور» نامید و اصلاحاتی را در سراسر چین به عمل آورد. او زبان چینی، واحدهای اندازه‌گیری، طول چرخ‌های ارابه‌ها و واحد پول را در سراسر کشور همسان کرد و ساخت دیوار بزرگ چینرا آغاز نمود. اما قانون‌گرایی افراطی و حکومت استبدادی او موجب شد، تا شورش‌های گسترده‌ای علیه دودمان چین صورت گرفته و حکومت چین شی هوانگ تی با مرگ او از هم بپاشد. گرچه دوران حکومت این امپراتور تنها ۱۵ سال به طول انجامید، ولی تأثیراتی که وی ایجاد کرد، باعث شده که نام کنونی سرزمین چین، برگرفته از نام این دودمان باشد. دودمان چین در این سال، شش پادشاهی دیگر را شکست داد و نخستین دولت متحد چینی را پایه گذاشت. چین شی هوانگ امپراتور این حکومت، خود را «نخستین امپراتور» نامید و اصلاحاتی را در سراسر چین به عمل آورد. او زبان چینی، واحدهای اندازه‌گیری، طول چرخ‌های ارابه‌ها و واحد پول را در سراسر کشور همسان کرد و ساخت دیوار بزرگ چینرا آغاز نمود. اما قانون‌گرایی افراطی و حکومت استبدادی او موجب شد، تا شورش‌های گسترده‌ای علیه دودمان چین صورت گرفته و حکومت چین شی هوانگ تی با مرگ او از هم بپاشد. گرچه دوران حکومت این امپراتور تنها ۱۵ سال به طول انجامید، ولی تأثیراتی که وی ایجاد کرد، باعث شده که نام کنونی سرزمین چین، برگرفته از نام این دودمان باشد.با مرگ چین شی هوانگ در سال ۲۰۶ قبل از میلاد، دودمان هان به قدرت رسیدند و تا سال ۲۲۰ میلادی بر چین حکومت کردند. این دودمان هویت فرهنگی جدیدی را ایجاد کرد که تا به امروز دوام آورده و اغلب مردم سرزمین چین امروزی، خود را از قوم هان می‌نامند. قلمرو این امپراتوری با لشکرکشی‌های متعدد به کره، ویتنام، مغولستان و آسیای میانه گسترش زیادی پیدا کرد و راه ابریشم نیز در آسیای میانه با کمک این سلسله پادشاهی احداث گردید و مکتب فلسفی کنفوسیوس به عنوان ایدئولوژی رسمی دولت انتخاب شد. چین تحت تسلط امپراتوری هان، به بزرگترین اقتصاد دنیا تبدیل شده بود. دودمان هان به قدرت رسیدند و تا سال ۲۲۰ میلادی بر چین حکومت کردند. این دودمان هویت فرهنگی جدیدی را ایجاد کرد که تا به امروز دوام آورده و اغلب مردم سرزمین چین امروزی، خود را از قوم هان می‌نامند. قلمرو این امپراتوری با لشکرکشی‌های متعدد به کره، ویتنام، مغولستان و آسیای میانه گسترش زیادی پیدا کرد و راه ابریشم نیز در آسیای میانه با کمک این سلسله پادشاهی احداث گردید و مکتب فلسفی کنفوسیوس به عنوان ایدئولوژی رسمی دولت انتخاب شد. چین تحت تسلط امپراتوری هان، به بزرگترین اقتصاد دنیا تبدیل شده بود.با فروپاشی دولت هان، دوران دیگری از جنگ‌های داخلی در چین، آغاز شد و این سرزمین، به سه پادشاهی تقسیم گردید. دودمان سوی در سال ۵۸۱ میلادی چین را متحد کرد، اما با شکست از امپراتوری گوگوریو در جنگ‌های بین سال‌های ۵۹۸ تا ۶۱۴ قدرت این دودمان، رو به کاهش نهاد. در پی انقراض امپراتوری هان، به ترتیب دودمان تانگ و دودمان سونگ به قدرت رسیدند و عصر طلایی فناوری و ظهور فرهنگ در چین فرا رسید. شورش آن شی، در قرن هشتم میلادی، به تضعیف دودمان تانگ و قدرت گرفتن دودمان سونگ انجامید. دودمان سونگ نخستین دولت جهان به‌شمار می‌آید، که اقدام به انتشار پول کاغذی نمود و نیروی دریایی دائمی تشکیل داد. در قرن‌های دهم و یازدهم میلادی، جمعیت چین دو برابر شد و برای نخستین بار، از مرز ۱۰۰ میلیون نفر فراتر رفت. این افزایش جمعیت، همگام با توسعه فناوری کشاورزی و تمرکز بر گسترش دامنه جغرافیایی کشت برنج، به نقاط جنوبی و مرکزی چین و تولید محصولات غذایی فراوان، پدید آمد. هنر و فلسفه نیز در دوران سونگ شکوفا شد و شیوه‌های نقاشی منظره و چهره‌نگاری، به اوج کمال و پیچیدگی رسید. در این دودمان مکتب کنفوسیوس دوباره مورد توجه قرار گرفت و این پاسخی به رشد مذهب بودایی در دودمان تانگ بود. گوگوریو در جنگ‌های بین سال‌های ۵۹۸ تا ۶۱۴ قدرت این دودمان، رو به کاهش نهاد. در پی انقراض امپراتوری هان، به ترتیب دودمان تانگ و دودمان سونگ به قدرت رسیدند و عصر طلایی فناوری و ظهور فرهنگ در چین فرا رسید
سیاست کشور چین
سیاست چین
جمهوری خلق چین یکی از معدود دولت‌های سوسیالیست دنیاست که آشکارا مدافع کمونیسماست. این دولت زیر نظر حزب کمونیست چین و بر مبنای قانون اساسی چین اداره میشود که در سال ۱۹۸۲ تصویب شده‌استنظام سیاسی چین از طریق دمکراسی نمایندگی و انتخابات برگزیده میشود اما نظام انتخاباتی این کشور بسیار متفاوت از نظام موجود در کشورهای غربی است. سیستم انتخاباتی چینی‌ها به صورت سلسله‌مراتبی است. اعضای کنگره‌های محلی خلق با رأی مستقیم تمام مردم انتخاب میشوند اما اعضای کنگره‌های رده بالاتر فقط با رأی اعضای کنگره رده پائین خود انتخاب میشوند. نظام سیاسی چین به مقدار قابل توجهی مرکززدا است یعنی مقامات استانی و شهرستانی از خودمختاری قابل توجهی برخوردارند. به جز حزب کمونیست، حزب‌های دیگری هم در این کشور وجود دارند که در کنگره ملی خلق و کنفرانس مشورتی سیاسی خلق نیز حضور دارند اما اکثریت قریب به اتفاق نمایندگان از حزب کمونیست چین انتخاب میشوند و اپوزیسیون واقعی در مقابل آن وجود ندارد. با این وجود حمایت مردمی از حکومت رضایت عمومی از شیوه مدیریت کشور بالاست و بر اساس یک تحقیق در سال ۲۰۱۱ حدود ۸۰ تا ۹۵ درصد مردم از حکومت مرکزی خود رضایت دارندرئیس‌جمهور مقام ریاست کشور را در اختیار دارد. نخست‌وزیر نیز رئیس حکومت است و هیئت دولت را رهبری می‌کند که از وزیران و پنج معاون نخست‌وزیر تشکیل میشود. در عمل دبیرکل حزب کمونیست رهبر واقعی کشور است و مهمترین تصمیمات نیز در کمیته دائمی پُلیتبورو حزب کمونیست گرفته میشود. رئیس‌جمهور فعلی چین (۲۰۱٨) شی جینپینگ است که مقام دبیرکل حزب کمونیست و رئیس کمیسیون مرکزی نظامی را هم بر عهده دارد و در نتیجه رهبر اصلی چین است. نخست‌وزیر کنونی لی که‌کیانگ نیز از اعضای ارشد کمیته دائمی پلیتبورو است.از نظر قانونی مجلس ملی نمایندگان خلق عالی‌ترین نهاد قانون‌گذاری کشور است. این مجلس با ۲۹۸۷ نماینده بزرگترین پارلمان
روابط خارجی کشور چین
روابط خارجی چین
جمهوری خلق چین با ۱۷۱ کشور دنیا روابط دیپلماتیک و در ۱۶۲ کشور سفارتخانه دارد. جمهوری چین مشروعیت این حکومت را زیر سؤال برده و گروهی از کشورها نیز جمهوری چین (حکومت تایوان) را حکومت مشروع می‌دانند و از برقراری روابط با جمهوری خلق چین خودداری کرده‌اند.جمهوری خلق چین از سال ۱۹۷۱ به جای جمهوری چین وارد سازمان ملل شد و کرسی دائم چین در شورای امنیت نیز به آن واگذار شد. چین در گذشته یکی از اعضا و رهبران جنبش عدم تعهد بود و هنوز هم خود را مدافع کشورهای در حال توسعه می‌داند. این کشور همراه با برزیل، روسیه، هند و آفریقای جنوبی یکی از اعضای گروه بریکس است که از اقتصادهای مهم در حال ظهور تشکیل شده‌استسیاست خارجی مدرن چین تا حد زیادی برگرفته از نظریات نخست‌وزیر سابق چوئن لای است که به «پنج اصل همزیستی مسالمت‌آمیز» و «هماهنگی بدون همسانی» شهرت دارد و برقراری روابط دیپلماتیک بین کشورهایی با ایدئولوژی‌های متفاوت را تشویق می‌کند. همین سیاست موجب شده تا چین از دولت‌هایی که از نظر دولت‌های غربی خطرناک یا سرکوبگر محسوب میشوند همچون زیمبابوه، کره شمالی و ایران حمایت کند. چین همچنین روابط اقتصادی و نظامی نزدیکی با روسیه دارد و دو کشور معمولاً در شورای امنیت رأی مشابهی می‌دهندروابط خاص با ایالات متحده و روسیه و هندچین با وجود ایدئولوژی کمونیستی برگرفته از مارکس و نظریه‌های اصلاح شده مائو در باب کمونیسم یکی از دشمنان افراطی ایالات متحده سردمدار کشورهای کاپیتالیست است؛ گرچه در عرصه روابط دیپلماتیک تغییراتی مثبتی در سیاست خارجی در پیش گرفته اما هنوز هم تا حد زیادی رویکرد خصمانه خود را نسبت به غرب و ایالات متحده حفظ کرده‌است. چین فعال‌ترین کشور در عرصه اتهام زنی به ایالات متحده است یکی از این روابط خصمانه چاپ و نشر سالانه بیست میلیون دلار تقلبی است که به بازار اقتصادی ایالات متحده تزریق می‌کند، رواج باندهای مافیایی اقتصادی در آمریکا، همچنین عدم هماهنگی با سیاست‌های اقتصادی که به ایالات متحده در ثبات ارز آن کشور کمک می‌کند همچنین عدم هماهنگی با سیاست‌های خارجی ایالات متحده و بعضاً بین‌المللی از دیگر موارد عدم هماهنگی چین با جامعه جهانی میباشد، در زمان جنگ سرد در دهه پنجاه و شصت میلادی چین نگران عدم رشد نظامی خود بود و عمدتاً چشم به یاری نظامی و مالی شوروی داشت پس از فروپاشی شوروی، چین از وابستگی اش به کمک‌های اقتصادی روسیه فعلی تا حد زیادی کاسته‌استاختلافات مرزیچین تمام تایوان را بخشی از خاک خود می‌داند و علاوه بر این با چندین کشور دیگر نیز مناقشات مرزی قدیمی دارد. آنها از دهه ۱۹۹۰ تلاش‌هایی را برای حل این منازعات قدیمی از طریق مذاکرات انجام داده‌است. نوار مرزی چین و هند که در کوه‌های هیمالیا قرار دارد مورد اختلاف دو کشور است و یکی از مهمترین اختلافات در مورد مرز دو کشور در ناحیه کشمیر است. دو کشور در دهه ۱۹۶۰ بر سر منطقه اقصای چین با هم وارد جنگ شدند که جنگ با موفقیت چین به پایان رسید و آنها بیشتر این منطقه وسیع کوهستانی را به تصرف درآوردند چین در شمال کشمیر منطقه‌ای خالی از سکنه است اما بهترین راه ارتباطی بین تبت و سین کیانگ محسوب میشود. چین با بوتان نیز اختلاف مرزی دارد و دو کشور هنوز نتوانسته‌اند مرز خود را مشخص کنند.چینی‌ها همچنین در مورد حکومت بر جزایر متعدد واقع در سواحل شرقی و جنوبی با کشورهای مختلفی از جمله ژاپن، تایوان، فیلیپین و ویتنام اختلاف دارند. چین اختلافات مرزی مهمی نیز با اتحاد جماهیر شوروی داشت که حتی به جنگ کوتاهی در سال ۱۹۶۹ منجر شد. اما پس از دهه ۱۹۹۰ بیشتر این اختلافات با امضای معاهدات مرزی با کشورهای بازمانده از فروپاشی شوروی حل و فصل شده‌استابرقدرت آیندهچین معمولاً به عنوان یک ابرقدرت جدید بالقوه توصیف میشود و بسیاری از تحلیلگران معتقدند پیشرفت اقتصادی سریع، توانایی نظامی فزاینده، جمعیت بسیار زیاد و تأثیرگذاری روبه رشد بین‌المللی نشانه‌هایی هستند که از نقش برجستهٔ جهانی این کشور در در قرن بیست‌ویکم حکایت میکنند. اما برخی دیگر هشدار داده‌اند که حباب اقتصادی و عدم توازن جمعیت شناختی ممکن است موجب کاهش یا حتی توقف رشد چین در سال‌های آتی این قرن شود. گروه دیگری از نویسندگان هم تعریف مفهوم «ابرقدرت» را به چالش کشیده‌اند و معتقدند اقتصاد بزرگ چین نمی‌تواند به تنهایی این کشور را در موقعیت ابرقدرت قرار دهد چرا که این کشور از نفوذ فرهنگی و نظامی ایالات متحده بی‌بهره استاجتماعیبخش‌هایی از فعالان سیاسی و اجتماعی چین از جمله جنبش دمکراسی خواهی این کشور و برخی اعضای حزب کمونیست، اصلاحات سیاسی و اجتماعی را نیاز مبرم این کشور دانسته‌اند. هرچند از دهه ۱۹۷۰ به بعد محدودیت‌های اقتصادی و اجتماعی در چین به طرز چشمگیری کاهش یافته‌اند اما آزادی‌های سیاسی همچنان محدود است. قانون اساسی چین اعلام کرده که آزادی بیان، آزادی رسانه، حق محاکمه منصفانه، آزادی مذهب، حق رأی عمومی و حق مالکیت از جمله حقوق بنیادین شهروندان است اما این قوانین در عمل از شهروندان در مقابل تعقیب کیفری از ناحیه دولت حمایت چندانی نمی‌کنندمهاجران روستایی که به شهر می‌آیند معمولاً خود را به عنوان شهروند درجه دو از نظر سیستم ثبت خانوار (که بر دسترسی به مزایای دولتی نظارت دارد) می‌یابند. از حقوق مالکیتی حمایت ضعیفی میشود و سیستم مالیاتی به ضرر شهروندان فقیرتر است با اینحال از اوایل دهه ۲۰۰۰ برخی مالیات‌های روستایی کاهش یافته یا لغو شده و خدمات اجتماعی بیشتری برای روستانشینان برقرار شده‌است.برخی از حکومت‌ها، خبرگزاری‌ها و سازمان‌های مردم‌نهاد خارجی به‌طور مکرر از عملکرد حقوق بشری چین انتقاد میکنند حکومت چین به این انتقادات این‌گونه پاسخ میدهد که برای تعریف مفهوم حقوق بشر بایستی سطح توسعهٔ اقتصادی یک کشور و «حق مردم برای معیشت و پیشرفت» در نظر گرفته شود. حکومت چین در این زمینه بر بهبود استانداردهای زندگی چینی‌ها، میزان باسوادی، و امید به زندگی از دهه ۱۹۷۰ به این سو و همچنین بهبود امنیت شغلی و تلاش‌هایی که برای مقابله با فجایع طبیعی همچون سیل‌های دوره‌ای و همیشگی رود یانگ‌تسه صورت گرفته تأکید دارد. همچنین برخی سیاستمداران چینی از دمکراتیزاسیون کشور حمایت کرده‌اند در حالیکه بقیه رویکرد محافظه‌کارانه‌تری دارند.
نیروهای مسلح کشور چین
ارتش چین
ارتش آزادی‌بخش خلق با داشتن ۲٫۳ میلیون سرباز فعال یکی از بزرگترین نیروهای نظامی در دنیاست. این ارتش از چهار بخش؛ نیروی زمینی، نیروی دریایی، نیروی هوایی و یک نیروی استراتژیک اتمی تشکیل میشود. بر اساس گزارش دولت چین بودجه نظامی این کشور در سال ۲۰۱۲ حدود ۱۰۰ میلیارد دلار بوده که دومین بودجه بزرگ نظامی دنیا محسوب میشود. اما گزارش وزارت دفاع آمریکا در سال ۲۰۰۹ بیان داشته که مخارج نظامی واقعی چینی‌ها بسیار بیشتر از ارقامی است که اعلام میشود. با داشتن ۲٫۳ میلیون سرباز فعال یکی از بزرگترین نیروهای نظامی در دنیاستچین به عنوان یک قدرت هسته‌ای به رسمیت شناخته شده توسط جامعه بین‌المللی، یک قدرت منطقه‌ای مهم و یک ابرقدرت نظامی بالقوه محسوب میشود. البته چین در مقایسه با چهار عضو دیگر شورای امنیت توانایی محدودتری برای اعمال قدرت نظامی خود دارد. چینی‌ها برای برطرف ساختن این نقیصه برنامه‌های متعددی را برای تقویت توانایی اعمال قدرت خود ترتیب داده‌اند که یکی از آنها تولید نخستین ناو هواپیمابر چین است که در سال ۲۰۱۲ وارد خدمت نظامی شد. این کشور همچنین ناوگان قابل توجهی از زیردریایی‌ها شامل چندین زیردریایی اتمی در اختیار دارند. چین از اوایل دهه ۲۰۰۰ پیشرفت قابل توجهی در نوسازی نیروی هوایی خود داشته‌است و با خریداری جنگنده‌های روسی سوخو-۳۰ و تولید جنگنده‌های مدرن داخلی همچون چنگدو جی-۱۰، شنیانگ جی-۱۱، جی-۱۵ و جی-۱۶ توانایی دفاعی و تهاجمی خود را در آسمان تقویت کرده‌است. چینی‌ها همچنین نیروی زمینی خود را نیز به‌روزرسانی کرده و تانک‌های سالخوردهٔ تایپ-۵۹خود را با نمونه‌های مدرنی همچون تایپ-۹۹ تعویض کرده‌اند و با ترفیع سیستم‌های «فرماندهی، نظارت، ارتباطات و اطلاعات» قابلیت‌های خود را در میدان نبرد بهبود بخشیده‌اند. چین همچنین سیستم‌های موشکی استراتژیک متعددی شامل انواع موشک‌های ضدماهواره، کروز و قاره‌پیما را توسعه داده‌است
اقتصاد کشور چین
اقتصاد چین
مقایسه رشد اقتصادی هفت کشور بزرگ در حال توسعه بین سال‌های ۱۹۹۰ تا ۲۰۱۳ رشد اقتصادی سریع چین (خط آبی) را نشان میدهد اقتصاد چینچین در سال ۲۰۱۳ دومین اقتصاد بزرگ دنیا پس از ایالات متحده بوده‌است. تولید ناخالص داخلی این کشور در این سال حدود ۹٫۴۶۹ تریلیون دلار بر اساس ارزش اسمی دلار و ۱۶٫۱۴۹ تریلیون بر اساس قدرت برابری خرید بوده‌است. سرانه تولید این کشور در همین سال ۱۱٬۱۸۶ دلار بر مبنای قدرت برابری خرید و ۶٬۹۵۹ دلار بر اساس ارزش اسمی بوده‌است که در هر دو حالت چین پس از حدود ۹۰ کشور (از ۱۸۳ کشوری که در فهرست صندوق بین‌المللی پول قرار دارند) قرار می‌گیردجمهوری خلق چین از زمان بنیانگذاری در سال ۱۹۴۹ تا سال ۱۹۷۸ اقتصاد دستوری متمرکزی به سبک شوروی داشت. پس از مرگ مائو در ۱۹۷۶ و پایان انقلاب فرهنگی، دنگ شیائوپنگ و نسل جدید رهبران چین شروع به اصلاحات اقتصادی کرده و اقتصاد چین را به سوی نظام بازار سوق دادند. در این دوران اشتراکی‌سازی در بخش کشاورزی متوقف شده و مزارع خصوصی شدند. تجارت خارجی مورد توجه قرار گرفت. ساختار بنگاه‌های ناکارآمد دولتی تغییر اساسی پیدا کرده و بنگاه‌های زیان‌ده تعطیل شدند که این به بیکاری گسترده‌ای منجر شد.اقتصاد دستوری متمرکزی به سبک شوروی داشت. پس از مرگ مائو در ۱۹۷۶ و پایان انقلاب فرهنگی، دنگ شیائوپنگ و نسل جدید رهبران چین شروع به اصلاحات اقتصادی کرده و اقتصاد چین را به سوی نظام بازار سوق دادند. در این دوران اشتراکی‌سازی در بخش کشاورزی متوقف شده و مزارع خصوصی شدند. تجارت خارجی مورد توجه قرار گرفت. ساختار بنگاه‌های ناکارآمد دولتی تغییر اساسی پیدا کرده و بنگاه‌های زیان‌ده تعطیل شدند که این به بیکاری گسترده‌ای منجر شد.اقتصاد چین امروزی یک اقتصاد بازار بر مبنای مالکیت خصوصی است. دولت هنوز بر بخش‌های استراتژیک زیربنایی اقتصاد همچون تولید انرژی و صنایع سنگین مسلط است اما سرمایه‌گذاری خصوصی به سرعت در حال افزایش است. از هنگام آغاز آزادسازی اقتصادی در سال ۱۹۷۸ چین یکی از بالاترین رشدهای اقتصادی را در دنیا داشته‌است. بر اساس آمار صندوق بین‌المللی پول رشد سالانه تولید چین از سال ۲۰۰۱ تا ۲۰۱۰ به‌طور میانگین ۱۰٫۵٪ بوده و بین سال‌های ۲۰۰۷ تا ۲۰۱۱ درصد رشد اقتصادی چین معادل مجموع درصدهای رشد اقتصادی کشورهای گروه ۷ (۷ کشور بزرگ صنعتی دنیا) بوده‌استبهره‌وری بالا در تولید، نیروی کار ارزان و زیرساخت‌های نسبتاً مناسب عواملی هستند که چین را به تولیدکننده پیشرو دنیا تبدیل کرده‌اند. اما اقتصاد چین از نظر مصرف انرژی بهره‌وری بسیار پایینی دارد. این کشور در سال ۲۰۱۰ بزرگترین مصرف‌کننده انرژی دنیا شد، در حالیکه بیش از ۷۰ درصد انرژی خود را از زغال سنگ تأمین می‌کرد. در سال ۲۰۱۳ چین جای آمریکا را در صدر فهرست واردکنندگان نفت خام گرفت. رشد اقتصادی سریع و صنعتی‌سازی این کشور به محیط زیست آن نیز آسیب زده‌است. از اوایل سال ۲۰۱۰ به بعد رشد اقتصادی چین شروع به کاهش کرده و از تقاضای بین‌المللی برای صادرات چین کاسته شده‌است که این موضوع تلاطماتی را در اقتصاد جهانی پدیدآورده است.میزان ذخایر ارز خارجی چین در پایان سال ۲۰۱۰ حدود ۲٫۸۵ تریلیون دلار بوده‌است که این کشور را با اختلاف بسیار صاحب بزرگترین ذخایر ارزی دنیا کرده‌است. چین همچنین بیش از ۱٫۱۶ تریلیون دلار اوراق قرضه دولتی آمریکا را خریداری کرده و بزرگترین دارندهٔ خارجی دیون دولتی آمریکا محسوب میشود. چین همچنین در سال ۲۰۱۲ بیش از هر کشور دنیا سرمایه‌گذاری مستقیم خارجی به میزان ۲۵۳ میلیارد دلار دریافت کرده‌است. این موضوع که چین ارز خود را ارزان نگه داشته همواره موجب تنش‌هایی میان این کشور و اقتصادهای بزرگ دیگر شده‌است. چین همچنین به دلیل حجم وسیع تولید کالاهای تقلبی مورد انتقاد قرار گرفته‌استطبقه متوسط چین (به معنی افرادی که حقوق سالانه ۱۰ تا ۶۰ هزار دلار دارند) در سال ۲۰۱۲ به ۳۰۰ میلیون رسیده‌است. بر اساس یک گزارش تعداد میلیاردرهای چین (ثروت بیش از یک میلیارد دلار آمریکا) از ۱۳۰ نفر در سال ۲۰۰۹ به ۲۵۱ نفر در سال ۲۰۱۲ رسیده و از این نظر چین دومین کشور دنیا از نظر تعداد میلیاردرهاست. بازار خرده فروشی داخلی کشور در همین سال بیش از ۲۰ تریلیون یوان (۳٫۲ تریلیون دلار) ارزش داشته و در سال ۲۰۱۳ حدود ۱۲ درصد رشد کرده‌است.بازار کالاهای تجملی هم در چین به سرعت در حال گسترش است و ۲۷٫۵ درصد سهم جهانی این کالاها را به خود اختصاص داده‌است. رشد اقتصادی کشور همچنین به تورم مصرف‌کننده شدیدی منجر شده و و دولت را وادار به دخالت بیشتر کرده‌است. نابرابری اقتصادی در چین در چند دهه اخیر افزایش داشته و به سطح بسیار بالایی رسیده‌است. در سال ۲۰۱۴ شاخص جینی این کشور به رقم ۵۵ رسیده که بسیار بالاتر از میانگین جهانی است
تقصیمات کشوری و مساحت کشور چین
جمعیت و مساحت چین
جمعیت شهرهای چیناین فهرستی است از شهرهای کشور جمهوری خلق چین به ترتیب جمعیت در سال ۲۰۱۰ میلادی. داده‌های جمعیتی برگرفته از
شانگهای با ۲۰،۲۱۸،۰۰۰ نفر (۲۰۱۰) و با جمعیت ۳۰،۲۰۰٬۰۰۰ نفر در کلانشهر شانگهای (۲۰۱۴)
.پکن با ۱۶،۴۴۷،۰۰۰ نفر (۲۰۱۰) و با جمعیت۲۱،۱۴۸،۰۰۰ نفر در کلانشهر پکن (۲۰۱۴
گوانگژو با ۱۰٬۶۴۱،۰۰۰ نفر
شنزن با ۱۰،۴۶۷،۰۰۰ نفر
تیانجین با ۹٬۲۹۰،۰۰۰ نفر
ووهان با ۷،۵۴۲،۰۰۰ نفر
دونگ گوان با ۷٬۲۷۱،۰۰۰ نفر
فوشان با ۶٬۷۷۲،۰۰۰ نفر
چنگدو با ۶٬۳۱۷٬۰۰۰ نفر
چونگ کینگ با ۶،۲۶۴،۰۰۰ نفر
نانجینگ با ۵٬۸۲۸،۰۰۰ نفر
شنیانگ با ۵٬۷۱۸٬۰۰۰ نفر
شیان با ۵،۲۰۶،۰۰۰ نفر
هاربین با ۴٬۵۹۶،۰۰۰ نفر
سوژو با ۴٬۰۸۴،۰۰۰ نفر
کینگدائو با ۳،۹۹۱،۰۰۰ نفر
دالیان با ۳،۹۰۲٬۰۰۰ نفر
ژنگژو با ۳،۶۷۷،۰۰۰ نفر
شانتو با ۳،۶۴۴،۰۰۰ نفر
جینان با ۳،۵۲۸،۰۰۰ نفر
چانگچون با ۳،۴۱۱،۰۰۰ نفر
کان مینگ با ۳،۲۷۹٬۰۰۰ نفر
چانگشا با ۳،۱۹۳،۰۰۰ نفر
تائی یوان با ۳،۱۵۴،۰۰۰ نفر
شیامن با ۳،۱۱۹،۰۰۰ نفر
هافئی با ۳،۰۹۹،۰۰۰ نفر
اورومچی با ۲،۸۵۳،۰۰۰ نفر
فوژو با ۲،۸۲۴،۰۰۰ نفر
شیجیاژوانگ با ۲،۷۷۰،۰۰۰ نفر
ووشی با ۲،۷۵۸،۰۰۰ نفر
ژونگشان با ۲،۷۴۱،۰۰۰ نفر
ونژو با ۲،۶۸۷،۰۰۰ نفر
مساحت جمهوری خلق چین حدود ۹٫۶ میلیون کیلومتر مربع است و پس از روسیه دومین کشور بزرگ دنیا از نظر وسعت خاکی (بدون احتساب آب‌های داخلی) است. از نظر مساحت کل کشور هم سومین یا چهارمین کشور وسیع دنیا (پس از روسیه و کانادا و با توجه به تعریف دقیق مساحت کلی ایالات متحده آمریکا) به‌شمار می‌آید.چین با داشتن ۲۲٫۱۱۷ کیلومتر مربع مرز زمینی طولانیترین خط مرزی را در میان تمام کشورهای دنیا دارد. این کشور از شرق و جنوب با دریای چین شرقی، خلیج کره، دریای زرد، و دیگر آب‌های آزاد احاطه شده‌است و با ۱۴ کشور هم‌مرز است.چین در عرض جغرافیایی ۱۸ تا ۵۴ درجه شمالی و طول ۷۳ تا ۱۳۵ درجه شرقی قرار دارد و چشم‌اندازهای طبیعی آن بسیار متنوع است. در شرق چین در کرانه‌های رود زرد و دریای چین شرقی دشت‌های آبرفتی پهناور و حاصلخیزی با تراکم جمعیتی بسیار بالا قرار گرفته‌اند. در بخش‌های شمالی در مرز فلات مغولستان داخلیعلفزارهای وسیع مشاهده میشود و صحراهای خشک و سرد تکله‌مکان و گبی در فلات مرتفع مغولستان جای گرفته‌اند. تپه‌ها و رشته‌کوه‌های کم‌ارتفاع بیشتر نواحی جنوب چین را دربرگرفته‌اند و شرق میانی چین میزبان دلتای دو رودخانه اصلی این کشور یعنی رود زرد و یانگ‌تسه است. بخش غربی این سرزمین پوشیده از کوه‌های بسیار مرتفع از جمله هیمالیاست. مرتفع‌ترین نقطه دنیا یعنی قله اورست به ارتفاع ۸۸۴۸ متر مرز چین و نپال است و پست‌ترین نقطه چین که سومین نقطه پست دنیاست در بستر دریاچهٔ خشک آدینگ در فرونشست تورپان ۱۵۴ متر پایینتر از سطح دریاهای آزاد است.فصل‌های خشک و فصل‌های مرطوب همراه با باران موسمی شرایط آب‌وهوایی غالب در بیشتر نقاط چین است که اختلاف دمای قابل توجه بین تابستان و زمستان را در پی دارد. در زمستان بادهای شمالی سرد و خشک می‌وزد و بادهای جنوبی از سواحل دریا در نقاط جنوبی تر گرم و مرطوب است. طوفان‌های موسمی (در حدود ۵ مورد در سال) در امتداد سواحل جنوبی و شرقی، سیل‌های مخرب، سونامی، زلزله، رانش زمین و خشکسالی از بلایای طبیعی منطقه چین هستند.گسترش بیابان‌ها به ویژه بیابان گبی یک معضل زیست‌محیطی مهم در چین است. هرچند درختکاری در مرزهای بیابان از دهه ۱۹۷۰ به بعد تعداد طوفان‌های شن را کاهش داده اما خشکسالی مستمر و شیوه نامناسب کشاورزی موجب طوفان‌های شنی شده که بهار هر سال شمال چین را درمی‌نوردد و حتی به کره و ژاپن هم می‌رسد. دیده‌بان محیط زیست چین در سال ۲۰۰۷ اعلام کرده که هر سال چهار هزار کیلومتر مربع به بیابان‌های این کشور افزوده میشود. آب شدن یخچال‌های هیمالیا هم نگرانی دیگری است که میتواند بحران کمبود آب را برای صدها میلیون نفر به همراه بیاورد.
قومیت و دین و مذهب و رسوم کشور چین
قومیت
قومیت دین و مذهب و رسوم کشور چینهان‌ها قوم غالب کشور هستند که بر اساس سرشماری سال ۲۰۱۰ حدود ۹۱٫۵ درصد جمعیت چین را تشکیل میدهد. هان‌ها در تمام استان‌های چین به جز ایالت‌های غربی تبت و سین‌کیانگ اکثریت دارند. ژوانگ با ۱٫۳ درصد، منچو با ۰٫۸۶٪، اویغور با ۰٫۸۶٪ که بیشتر در سین‌کیانگ زندگی میکنند، هویی‌ها که هان‌های مسلمان هستند با ۰٫۷۹٪، میاو با ۰٫۷۲٪، یی با ۶۵٪، توجیا با ۰٫۶۲٪، مغول با ۰٫۴۷٪ و تبتی با ۰٫۴۴٪ پرجمعیت‌ترین اقلیت‌های قومی پرجمعیت‌ترین کشور دنیا هستند.دینچین در طول تاریخ تحت تأثیر مذاهب و مکاتب فکری مختلفی بوده‌است. به‌طور تاریخی سه مکتب اصلی این کشور کنفوسیوس‌گرایی، بودایی، و تائویی بوده‌اند که هر یک تأثیر به‌سزایی در شکل‌گیری فرهنگ چینی گذاشته‌اند. در سنت‌های مذهبی و بومی عناصری از هر سه آنها دیده میشود. تحقیقی که در سال ۲۰۰۸ در روستاهای ۶ استان مختلف انجام شد به این نتیجه رسید که بیش از دوسوم کل افرادی که خود را مذهبی می‌دانستند یعنی ۳۱ درصد کل افراد، نمی‌توانستند مشخص کنند که پیرو چه مذهبی هستند آنها معتقد بودند که نیروهای فراطبیعی بر سرنوشت انسان تسلط داشته یا بسیار تأثیرگذارند و باور داشتند که سرنوشت آنها با پیشکش قربانی به خدایان یا ارواح نیاکان قابل تغییر است. این نوع باورها و سنت‌ها ریشه عمیقی در فرهنگ سنتی چینی و عرف جوامع محلی داشتندتحقیقات مختلف در مورد اینکه چه میزان از چینی‌ها مذهبی هستند، نتایج متفاوتی داشته‌است. یک تحقیق در سال ۲۰۰۷ به این نتیجه رسیده که تنها ۳۱ درصد چینی‌های بالای ۱۶ سال به مذهب اعتقاد دارند اما تحقیق دیگری در سال ۲۰۰۶ میزان بی‌دینی در چینی‌ها را ۴۶ درصد برآورد کرده‌استنظرسنجی دیگری از گروه تحقیقاتی هوریزون در سال ۲۰۰۷ نشان داد که ۱۱ تا ۱۶ درصد چینی‌ها خود را بودایی، ۳ تا ۴ درصد مسیحی و یک درصد مسلمان معرفی میکنند.زبانزبان رسمی چین گویش استاندارد زبان ماندارین است. حدود ۷۰ درصد مردم چین به گویش‌های مختلف زبان ماندارین صحبت میکنند. گویش استاندارد این زبان که برگرفته از گویش پکنی است زبان ارتباطی گروه‌های مختلف زبانی در سراسر چین است. ۲۲۹ زبان زنده دیگر نیز در چین تکلم میشود که اغلب آنها به گروه زبان‌های چینی از خانواده چینی-تبتی تعلق دارند. زبان‌های وو (شامل شانگهایی)، یوئه (شامل کانتونی و تایشانی)، مین (شامل هوکین)، شیانگ و هاکا از جمله مهمترین زبان‌های این گروه هستند.زبان‌های شاخه تبتی - برمه‌ای مثل شیانگ، ناسی و یی نیز در نقاط مختلف تبت و دشت‌های یون‌نان-گویجو صحبت میشوند. سایر اقلیت‌های زبانی جنوب غرب چین هم جوانگ، تایلندی، دونگ و سویی از خانواده تایلندی-کادای، میائو و یائو از خانواده همونگ-مین، و وا از خانواده آستروآسیایی هستند. در شمال شرق و شمال غرب چین هم گروه‌های قومی اقلیتی زندگی میکنند که به زبان‌های آلتایی همچون منچو و مغولی و چندین زبان از گروه ترکی‌تبار مثل اویغوری، قزاقی، قرقیزی و سالار سخن می‌گویند. زبان کره‌ای نیز زبان مادری گروهی از اهالی مرز چین و کره شمالی است. سریکلی زبان تاجیک‌های غرب سین‌کیانگ است که به گروه زبان‌های ایرانی شرقی از خانواده هندواروپایی تعلق دارد. بومیان تایوانی نیز که اقلیت کوچکی در خاک اصلی چین هستند به زبان‌های خانواده آسترونزی سخن می‌گویندحروف چینی هزاران سال است که برای نوشتن زبان‌های چینی استفاده میشود. این نویسه‌ها به گویش‌وران زبان‌ها و گویش‌های مختلف که برای هم قابل فهم نیستند، اجازه می‌دهند که از طریق نوشتار منظور هم را متوجه شوند. در سال ۱۹۵۶ دولت چین حروف چینی ساده‌شده را معرفی کرد که امروزه چینی سنتی را منسوخ کرده‌است. الفبای استانداردی هم برای لاتین‌نویسی زبان چینی تهیه شده که به پین‌یین معروف است. زبان تبتی از الفبایی بهره می‌گیرد که از متن‌های هندی اقتباس شده و زبان اویغوری بیشتر با الفبای فارسی-عربی نگاشته میشود. خط مغولی و خط منچو نیز از الفبای باستانی اویغور اقتباس شده‌اند. زبان جوانگ نیز امروزه از الفبای لاتین برای نگارش بهره می‌بردتنوع زیستیچین میزبان بیشتر از ۳۴٬۶۸۷ گونهٔ جانوری و گیاه آوندی است که این کشور را پس از برزیل و کلمبیا در ردهٔ سوم تنوع زیستی دنیا قرار میدهد. دست‌کم ۵۵۱ گونه پستاندار (رتبه سوم دنیا)، ۱۲۲۱ گونه پرنده (رتبه هشتم دنیا)، ۴۲۴ گونه خزنده (هفتم) و ۳۳۳ گونه دوزیست (هفتم) در این کشور بودوباش دارند و چین در هر چهار زمینه رتبه نخست دنیا را در بین کشورهای غیر استوایی دارد اما این حیات وحش متنوع زیر فشار شدید از سوی بزرگترین جمعیت انسانهای دنیاست. دست‌کم ۸۴۰ گونه جانوری در معرض تهدید، آسیب‌پذیر یا در خطر انقراض محلی در چین طبقه‌بندی شده‌اند که دلیل اصلی آن هم فعالیت‌های انسانی از جمله تخریب زیستگاه، آلودگی و شکار به منظور خوراک، پوست یا استفاده در طب سنتی استگونه‌های در معرض خطر مورد حفاظت قانونی قرار دارند و ۲۳۴۹ منطقه حفاظت شده در کشور تعیین شده که ۱۵ درصد کل سرزمین چین را شامل میشوند. چین بیش از ۳۲ هزار گونه گیاه آوندی دارد و میزبان انواع مختلفی از جنگل‌هاست. شمال کشور رویشگاه جنگل‌های درختان مخروطی بومی مناطق سردسیر و زیستگاه جانورانی چون گوزن شمالی و خرس سیاه آسیایی و بیش از ۱۲۰ گونه پرنده است. درختان بامبو نیز در همین جنگل‌ها می‌رویند و در مناطق مرتفعتر درختان سرو کوهی و سرخ‌دار پوشش گیاهی غالب را تشکیل می‌دهند. جنگل‌های زیرگرمسیری در بخش‌های مرکزی و جنوبی چین دیده میشوند. جنگل‌های گرمسیری فقط محدود به ایالت یون‌نان و جزیره هاینان هستند اما یک‌چهارم کل گونه‌های گیاهی و جانوری چین را در خود جای داده‌اند. بیش از ۱۰ هزار گونه قارچ نیز در این کشور شناسایی شده‌است
اطلاعات شهر گوانگجو
شهر گوانگجو
، سومین شهر بزرگ چین بعد از پکن و شانگهای، و قطب تجارت در چین است. این شهر سرسبز در جنوب چین واقع شده و پر است از مراکز خرید ارزان گوانجو پایگاه آسیایی بازرگانانی از همه جای دنیاست؛ از معاملات عظیم تجاری گرفته تا خرید و فروش های کوچک داخل بازار، هر گونه داد و ستد مالی در این شهر اتفاق مي افتد
نزدیک به دو هزار سال پیش، گوانگجو محل فرماندهی پادشاهی به نام گوانگ بود و نامش نیز به معنی شهر گوانگ است؛ اما امروز باید آن را مرکز فرماندهی بازار نامید. در واقع هر چیزی که به دست بشر قابل تولید کردن باشد، در این شهر با قیمت. مناسب پیدا می شود. همین باعث شده گوانگجو تمام سال مملو از مهمان هایی باشد که برای تجارت به این جا می آیند. بیشتر توریست هایی که به قصد دیدن تاریخ و فرهنگ غنی گوانگجو و تفریح سفر می.کنند، ماه های اکتبر و نوامبر را ترجیح می دهند؛ چرا که آب و هوای همیشه گرم و شرجی این شهر در تابستان و یا باران های فراوان پاییز خیلی مناسب خوش گذرانی در هوای آزاد نیست با وجود گرم بودن هوا، بهار هم به خاطر فستیوال های زیادی که در شهر برپاست فصل شلوغی برای گوانگجو است
فرودگاه بزرگ گوانگجو حدوداً سی کیلومتر با مرکز شهر فاصله دارد؛ اگر بار سفرتان زیاد نیست راحت ترین و سریع ترین راه رسیدن به شهر، سوارشدن بر خط سه متروی گوانجو است. با وجود تغییر خط، کل زمانی که طول می کشد تا به مرکز شهر برسید حداکثر ٤٠ دقیقه است. فقط فراموش نکنید مترو از ساعت شش صبح تا یازده شب فعال است و اگر خارج از این ساعت ها به شهر برسید، باید از گزینه های دیگری مثل اتوبوس و تاکسی برای رفت و آمد استفاده کنید
برای گشت و گذار در شهر هم نباید نگران چیزی باشید؛ با این که ترافیک سنگینی مخصوصاً در قسمت های تجاری شهر برقرار است، ولی سیستم حمل و نقل عمومی گوانگجو یکی از پیشرفته ترین ها در تمام دنیاست؛ که البته بار اصلی حمل و نقل شهری را مترو و اتوبوس های بی آرتی به دوش می کشند. پیشنهاد می کنیم اگر برای مدت زمان مشخصی در گوانگجو اقامت خواهید داشت، از کارت.های اعتباری سیستم حمل و نقل تهیه کنید. این کارت های رنگی علاوه بر این که مقرون به صرفه ترند، بلکه برای مواردی مثل دیدنی های خاص، تلفن های عمومی و دستگاه های خودکار فروش تنقلات هم قابل استفاده هستند. این کارت ها را می توانید از ایستگاه های مترو، اتوبوس و یا باجه های فروش روزنامه هم تهیه کنید
در طول سفرتان به گوانگجو احتمالاً چینی های زیادی را خواهید دید که از دوچرخه یا موتورسیکلت برای رفت و آمد استفاده می کنند؛ این. وسایل، خیلی موردعلاقه توریست ها نیست، ولی مردم سخت کوش گوانگجو خیلی بهشان عادت دارند. اگر هنگام برنامه ریزی سفرتان به جای هتل و هدف سفر دقت کرده باشید، احتمالاً می توانید محل اقامت خود را طوری تنظیم کنید که زیاد احتیاجی به استفاده از وسایل نقلیه نداشته باشید. به عنوان مثال تیانهی مرکز مدرن و جدید گوانگجو است و آسمان خراش ها و تعداد زیادی مرکز خرید بزرگ همین جا قرار گرفته اند و از ایستگاه های اتوبوس و متروی این حوالی می توان به راحتی به همه جای شهر رفت به همین دلیل هتل های این منطقه طرفدارهای بیشتری بین توریست ها دارد. ولی اگر برای کار به گوانگجو سفر کرده اید، پیشنهاد می کنیم هتل های محله ی هاییجو را رزرو کنید
مثل هر جای دیگری در سرزمین چین، گوانگجو هم معبدهای بزرگی دارد. معبد بودایی گوانجو که از قرن هفتم عبادت گاهی برای بودیست هاست، با این که بارها خراب شده و آتش گرفته ولی هنوز هم طرفداران زیادی دارد. اگر دیدن آیین و مراسم مذهبی برای شما جالب است، معبد لیورونگ را نیز از دست ندهید
برای دیدن فرهنگ و هنر گوانگجو، موزه هنر شهر جایی است که باید حتماً سری به آن بزنید؛ این موزه بیش از ده هزار اثر هنری و نقاشی سنتی چینی دارد. مانند اکثر موزه ها، عکس برداری در بیشتر گالری های موزه ممنوع است، ولی اگر می خواهید در فضاهای سنتی چینی، تصویری به یادگار داشته باشید، سری به خیابان ايدلو بزنید. ساختمان های قدیمی این محله ها که با وجود توسعه و مدرن سازی فضاهای شهری گوانگجو هم.چنان ظاهر سنتی خود را حفظ کرده، بعدازظهرها پاتوق توریست ها است
شاید تا دیروز پیداکردن غذای حلال یا مناسب با ذائقه.ی ایرانی در گوانگجو کار سختی بود، ولی امروز رستوران ها و سوپرمارکت های زیادی را در شهر می.بینید که بالای درشان تابلوی حلال نصب کرده اند. گوانگجو دروازه تجارت خارجی است و همین باعث شده غذاهایی از ملل مختلف در آن پیدا شود و تقریباً تمام برندهای زنجیره ای غذا در گوانگجو هم شعبه دارند
یکی از بزرگ ترین فوایدی که این همه رطوبت هوای این شهر داشته، به وجود آمدن زمین های سرسبز و جنگل های انبوه تو در توست. بعید می.دانم پشیمان نشوید اگر تا گوانگجو سفر کنید و یکی از متنوع ترین جنگل.های دنیا را نبینید. باغ Yuntai با گونه های مختلف گیاهی که در آن خواهید دید، یکی از سبزترین مناطق زمین است که هر سال در آن نمایشگاه.های بین المللی فصلی هم برگزار می شود
مهم نیست چند شب در گوانگجو بمانید، ولی یادتان باشد یکی از بهترین خاطرات زندگی تان را می توانید با تور کشتی رودخانه مروارید در گوانگجو بسازید؛ یک شام استثنایی همراه با موسیقی زنده و انعکاس نورهای رنگارنگ
گوانگجو برای عاشقان خرید شهر پر رونقی است. مراکز خرید متعدد، بازارچه های محلی و فصلی، حراج های زیاد و بازارهایی که انگار هیچ وقت جنس تکراری در آنها پیدا نخواهید کرد، گوانگجو را از این نظر خیلی محبوب کرده مراکز خرید در همان تیانهی دور هم جمع شده اند، ولی برای سر زدن به همه شان باید روزها در گوانگجو اقامت کنید. از سوغاتی ها و مجسمه های چینی گرفته تا لباس و وسایل الکترونیکی، همه چیزی در این بازارها پیدا می.شود و قیمت مناسب آن ها شما را با جیب خالی و چمدان سنگین به خانه می فرستد
نام شهر گوانگجو
موقعیت شهر مرکز استان گوانگ.دونگ
موقعیت جغرافیایی جنوب چین
جمعیت ٧٫٨٤١٫٦٩٥ نفر
دین بودایی
مساحت ٧٫٤٣٤٫٤٠ کیلومتر مربع
فاصله از ایران ٥٫٦٠٣ کیلومتر
اولین شهر شناخته شده منطقه گوانگجو، پانیو نام دارد که کانتونیها آن را پونیو می خوانند. کانتون ایالتی است که گوانگجو در آن قرار دارد. پون.یو یا چنان چه مصطلح است پانیو را، در سال ٢١٤ قبل از میلاد مسیح ساختند. این شهر هشت سال ِ بعد هم به پایتخت پادشاهی نانیوئه تبدیل شد و بعد قلمروی این پادشاهی تا جایی گسترش یافت که ویتنام امروزی را هم شامل می شد. در سال ١١١ قبل از میلاد پادشاهی نانیوئه تبدیل شد به یکی از ضمایم سلسله امپراتوری ِ قدرتمند ِ هان، در همین سال پانیو، تبدیل به مرکز استان ِ کانتون شد و تا به امروز هم همین عنوان را حفظ کرده البته نه با نام پانیو، بلکه با نام گوانگجو در ٢٢٦ میلادی پانیو تبدیل به مقر ریاست استاندار که فردی به اسمگوانگ بود شد. اسم ِ گوانگجو در واقع از این جا می آید. محلی ها کم کم شهرستان خود را به همین نام – یعنی گوانگجو – صدا زدند.اما باید بدانید که پانیو از بین نرفت پانیو تا پایان سلسله چینگ نامی بود که به دور و اطراف گوانگجو اطلاق می.شد. در حال حاضر، پانیو منطقه ای از گوانگجو محسوب می شود و توسط رود ِ مروارید از این شهر جدا شده گوانگجو در طول همه این سال ها مورد تعرض و تجاوز دزدان دریایی از سرزمین های غربی و خاورمیانه هم قرار می گرفت، همچنین مورخ عرب، ابوزید سیرافی این گونه نوشته که در ٨٧٨ پس از میلاد پیروان رهبر شورشی هوانگ چا شهر را محاصره و تعداد زیادی تجار خارجی مقیم شهر را قتل عام کردند. به نظر می آید گوانگجو خیلی امن نبوده و بهشتی برای دزدان و فراریان از دست قانون به شمار می رفته است یکی از معابد معروف گوانگجو، باژوانگ یان نام دارد، در طول حکمرانی ِشمالی ها بر گوانگجو، سوشی نام شاعر است و نه آن غذای ژاپنی از این معبد بازدید می کند، اثر معروفش لیورونگرا تحت تاثیر درخت.های انجیری که در این معبد دیده بود نوشته لیورونگ یعنی شش درخت انجیر ِ معبد در سال ١٥١٤ میلادی، اولین گروه اروپایی از راه دریا به گوانگجو می رسند که پرتغالی هستند و سه سال بعد هم انحصار در تجارت خارجی ایجاد می کنند. البته پرتغالی ها درنهایت از شهرک هایشان در گوانگجو اخراج شدند، اما در عوض در ١٥٥٧ اجازه استفاده از ماکائو را به عنوان یک پایگاه تجاری اخذ کردند، این انحصار در تجارت با دنیای خارج تا قرن هفدهم و ورود هلندی ها به چین، در دست پرتغالی ها ماند. می گویند اسمِ کانتون، که ایالتی است که گوانگجو در آن قرار دارد برگرفته از واژه کنتئو است که پرتغالی ها به شهرک هایشان در گوانگجو اطلاق می کردند. در اواسط قرن ١٨ گوانگجو تا جایی توسعه یافت که سیزده کارخانه را در درون خود داشت و تبدیل به بزرگترین بندر و قطب تجارت شده بود و این امتیاز را هم تا سال ١٨٣٩ که جنگ تریاک شروع شد حفظ کرد. در ١٨٤٢ دیگر بندرهای چین بازگشایی شدند و دیگر اوضاع در تجارت دیگربه منوالِ قدیم نبود، اما گوانگجو عظیم باقی ماند، تا آن جا که از آن به عنوان یکی از سه شهر درجه یک در دنیا نام می بردند. در ١٨٩٤ شهر دچار طاعون شد و ٦٠٠٠٠ نفر در عرض چند هفته بر اثر این بیماری کشته شدند. در ١٩١٨ شورای شهر گوانگجو تاسیس شد و گوانگجو نام رسمی ِ شهر اعلام شد و قرار شد تا پانیو هم نام شهرستانی در جنوب گوانگجو باشد. از ١٩٣٨ تا ١٩٤٥ گوانگجو تحت اشغال ژاپنی ها بود و ارتش ژاپن بر روی زندانی هایشان، آزمایش های باکتری شناسی ترتیب داد. در آوریل ١٩٤٩ پایتخت چین، نانجینگ، سقوط کرد و دولت ملی، گوانگجو را به عنوان پایتخت انتخاب کرد. در اکتبر ١٩٤٩ نیروهای کمونیست وارد شهر شدند، برای همین ملی گرایان پل هایژو را بر روی رود مروارید، برای کور کردن راه و قطع کردن دسترسی کمونیست ها منفجر کردند، در همین اثنا، رییس.جمهور چین به نیویورک فرار کرد. در آخر قدرت به دست کمونیست ها افتاد، آن ها خانه هایی را برای مردم فقیر، در بستر رود مروارید ساختند و به خیلی ها هم قایق هدیه دادند. اصلاحات اقتصادیِ رییس جمهور دنگ شیا پنگ که در اواخر دهه هفتاد میلادی به قدرت رسیده بود، به دلیل نزدیکی به هنگ کنگ و هم جواری با رود مروارید خیلی زود به بازده مالی و رشد سریع اقتصادی منجر شد. این رشد به این دلیل اتفاق افتاد که هزینه های کار در هنگ کنگ بالا رفت، برای همین سرمایه گزاران و تولید کنندگان در گوانگجوی کنونی هم کارخانه هایی را تاسیس کردند و خیلی از کشاورزان از حومه شهر برای کار در کارخانه به گوانگجو جذب شدند. در دهه نود اصلاحات مالیاتی و ارتباط برقرار کردن با چینی های مقیم خارج و جذب سرمایه ها به رشد هرچه بیشتر گوانگجو کمک کرد و در سال ٢٠٠٠ هوادو و پانیو نیز جزیی از گوانگجو شدند
مرکز خدمات پزشکی بین المللی کان-ام
پزشکان این مرکز، با زبان انگلیسی آشنا هستند. برای رفتن به این مرکز، باید وقت قبلی داشته باشید.آدرس: هوان شی دونگ لو ٣٦٨، هتل گاردن، برج گاردن، طبقه ی پنجم.شماره تماس: ٨٣٨٧٩٠٥٧
بیمارستان مردم شماره یک گوانگجو
کلینیک پزشکی ویژه مراجعین خارجی، در طبقه اول قرار دارد
آدرس: پانفو لو ١
بیمارستان گوانگجو
درمان با داروهای سنتی چینی در این مرکز، با گیاهان و داروهای سنتی چینی، بیماران را درمان می کنند.آدرس: ژوجی لو ١٦شماره تماس: ٨١٨٨٦٥٠٤
پليس: ١١٠ آتش نشاني: ١١٩ اورژانس: ١٢٠
گوانگجو در جنوب چین و شمال رود مروارید قرار گرفته و آب و هوای معتدل گرمسیری دارد. برای همین در تمام طول سال، آب و هوایی یکنواخت و معتدل دارد، طوری که نمی شود چهار فصل را از یکدیگر تشخیص داد. باد و باران های گرمسیری و موسمی تقریباً در تمام طول سال وجود دارند، گاهی وقت ها این باران ها در زمستان تبدیل به برف ضعیف و بسیار کمی می شوند. در گوانگجو وجود گردباد و طوفان خیلی غیر طبیعی و عجیب به شمار نمی رود، برای همین حتماً در گوانگجو، چتر همراه خود داشته باشید، در فصل بهار هوا خیلی سرد نخواهد شد و اصلاً بهترین سرگرمی و تفریح در بهار ِ گوانگجو ، ورزش های آبی است. اما بد نیست ژاکتی همراه تان باشد. تابستان ِ گوانگجو به خاطر وجود رطوبت بسیار بالا و گرمایی که به خاطر واقع بودن شهر در منطقه گرمسیری و مدار سرطان، به طور طبیعی طاقت فرساست. مگر این که با بازی ها و ورزش های آبی سر خود را گرم کرده و روزهای گرم و شرجی را بدین شکل بگذرانید یا این که ذاتاً به سونای بخار علاقه مند باشید و از پخته شدن به صورت زنده در هوای آزاد لذت ببرید! گوانگجو در پاییز اما، آفتابی و خنک است، نوامبر و دسامبر (آبان و آذر) بهترین فصول سال برای سفر به گوانگجو هستند. نمایشگاه های زیادی در فصل پاییز برگزار می شود ، چون هم از گردباد خبری نیست، و هم گرمای کشنده تابستان از بین رفته زمستان که می رسد، انگار کمی سرما به شهر تزریق می شود، اما رطوبت بالا مانع خیلی سرد شدن ِ شهر است. در واقع زمستان ها هوا خنک و عالی است و مناسب طبیعت گردی میشود
مکانهای دیدنی شهر گوانگجو
دیدنیهای گوانگجو
شاید برایتان جالب باشد که بدانید در چین و در شهرهای مختلف آن مساجد بسیاری وجود دارد که نشان‌دهنده معرفی و گسترش اسلام در زمان پیامبر دراقصی نقاط جهان است. اسلام دراوایل دوره تانگ از شبه‌جزیره عربستان به چین معرفی شد. گوانگجو، شهر بندری در امتداد جادهابریشم و یکی از اولین شهرهایی است که اسلام را پذیرفت. گفته شده سعدبن ابی وقاص یکی از فرستادگان حضرت محمد(ص) برای تبلیغ دین اسلام در امتداد جاده ابریشم و شهر گوانگجو سفر کرد و سپس به پایتخت چین در آن زمان یعنی چانگان ـ که امروزه ژیان نامیده میشود می‌رسد و با امپراطور گائوزونگ از سلسله تانگ ملاقات کرده و او را به دین اسلام دعوت می‌کند و امپراطور نیز دین اسلام را می‌پذیرد. بعد از فوت سعدبن ابی‌وقاص، مقبره‌ای به احترام او به نام آرامگاه «Muslim Sage» ساخته شد.اولین مسجدی که در بین سال‌های (907 ـ618) درسلسله تانگ ساخته شد، مسجد هوآی‌شنگ نام دارد و در زبان چینی که دقیقا برگردان واژه عربی است به معنای لغوی «اختصاص داده شده به صحابه پیامبر» است. قابل ذکر است که اخیرا5 مسجد در گوانگجو وجود داردمعبد 6 درخت انجیر
-Guangzhou Ocean World-
از دیدنیهای گوانجو اقیانوس جهان نام باغ وحش دریایی واقع در گوانگجو، است از جمله دیدنیهای گوانجو میباشد که مساحت 13،000 متر مربع (در حدود 139،931 متر مربع)ا قیانوس جهان را پوشش می دهد که بیش از 200 نوع از ماهی ها و بسیاری دیگر از موجودات اقیانوس نادر در آن وجود دارد. در این نمایشگاه ، بازدید کنندگان از طریق یک تونل با آسانسور وارد سالن نمایشگاه میشوند و مناظر بی نظیری از اقیانوس را مشاهده میکنند از جمله ماهی های رنگارنگی که در بیشه های مرجانی شنا میکنند و سایر موجودات دریایی و تغذیه انهارا هم از نزدیک مشاهده کنند
بازارهای عمده فروشی شهر گوانگجو
عمده فروشیها در گوانگجو
در شهر گوانجو صدها بازار عمده فروشی برای انواع کالاها وجود داره. این شهر مرکز توزیع کالا نه تنها در جنوب چین که در کل دنیا محسوب میشه. به طورکلی همۀ استان گواندونگ (استانی که شهر گوانجو در اون هست) به مرکز مبادلۀ پارچه، پوشاک، چرم و کالاهای الکترونیکی شهرت دارد
مراکز خرید ارزان گوانجو
بازار های عمده فروشی پوشاک
بازار لباس بی ما (اسب سفید در معنای چینی)
(bai ma)（白马）
این مرکز خرید که مساحتش بیش از 6000 متر و 10 طبقه است، از سال 1993 شروع به کار کرده. 4 طبقه از این ساختمان رو مغازه تشکیل داده . بی ما بزرگترین بازار پوشاک گوانجوست که روزانه 10 ها هزار نفر را به خود جذب میکنه و درآمد سالانۀ اش بیش از 30 میلیارد یوان تخمین زده شده . بی ما مرکز خرید عمدۀ پوشاک محسوب میشه و معمولا حداقل سفارش کالا در آن 100 قطعه هست که طی کمتر از 15 روز به سفارش دهنده تحویل میشه. بی ما مرکز برندهای داخلی پوشاک هست. باتوجه به اینکه قیمت پوشاک در این بازار عمده کمتر از سایر پاساژها و مغازه هاست، بسیاری از افراد برای خرید شخصی هم به آن مراجعه میکنن. طبیعتا قیمت خرید خرده کمی بالاتر از عمده ست. بسیاری از بازارهای مهم شهر در اظراف بی ما هستن. مثل بازار ساعت، کفش، پاساژ کالاهای کره ای، شال و روسری و غیره. ضمنا بی ما در مجاورت یکی از ترمینالهای شهر قرار گرفته و رفت و آمد به آن بسیار آسانِ
آدرس با مترو: خط 2 یا 5 ایستگاه Guangzhou railway station
بازار جان شی لو
(zhan Xi Lu) (广州市站西路)
این بازار هم در نزدیکی بی ما و در همان منطقۀ ایستگاه قطار گوانجو قرار داره و مرکز پخش پوشاک در گوانجو و به طور کلی جنوب چین محسوب میشه. کلا جان شی لو یکی از شناخته شده ترین بازارهای فروش کالاهای فیک (البته با کیفیتهای مختلف) است. در خیابان جان شی علاوه بر لباس بازار ساعت، کیف و کفش، موبایل و غیره فیک یا همون غیراصل هم هست که در بخش خودشون اشاره میکنم.
آدرس: مثل بی ما
بازار پوشاک لیو هوآ
(liu Hua )
این بازار هم در نزدیکی همان ایستگاه قطار و دو بازار قبلی قرار گرفته. این بازار که چندین بازار عمده فروشی بزرگ را در خود جای داده از سال 1996 شروع به کار کرده و سالانه بیش از 40 میلیارد دلار درآمد داره. این بازار فضای به بزرگی 15 هزار متر و 1000 مغازه داره و 1500 متر آن به کارگو اختصاص داده شده.
بازار لباس زیر جین شیانگ
بزرگترین بازار لباس زیر و جوراب گوانجو هم در نزدیکی ایستگاه قطار گوانجو قرار داره (خیابان جان چیان zhan Qian ). در این بازار میتونید به تنوع بی پایانی از انواع محصولات تولیدکنندگان داخلی و خارجی دسترسی داشته باشید.
بازار بین المللی شینتانگ جینز سیتی
(XinTang International Jeans City)
این بازار در شرق شهر و در مجاورت بزگراه گوانجو-شنجن و شمال شرقی رودخانۀ مروارید قرار داره. این بازار عمده فروشی که البته امکان خرید شخصی هم در آن هست، قطب مهمی برای صادرات و واردات، تحقیق و توسعه در حوزه های مربوطه، آموزش، انبارداری، دفاتر کارگو و مرکز تجارتهای چندجانبه محسوب میشه. این بازار به "شهر جین چین" نامگذاری شده.
بازار پوشاک بچه
بازار لباس نوزاد و بچۀ گواندونگ در حیابان جُن شَن (zhon shan ba road ) قرار داره. در این بازار که مساحتی نزدیک به 10 هزار متر مربع رو به خودش اختصاص داده ، در حدود 300 مغازه واقع شده و مرکز 5 هزار دفتر تولید و پخش کارخانه های چینی، هنگ کنگی و تایوانی هستند. فروش سالانۀ این مرکز در حدود 10 میلیارد یوان برآورد شده است.
آدرس با مترو: خط 5 مترو، ایستگاه zhonshanba
بازار لباس و ملزومات عروس جیانگنان
(jiangnan)
این بازار که بهش خیابان لباس عروس هم گفته میشه، بزرگترین بازار لباس و ملزومات عروس در استان گواندونگ است. این بازار از دهۀ 1980 آغاز به کار کرده و از همان زمان یکی از بازارهایی بوده که خریداران را از سراسر دنیا به خود جذب میکرده. انواع سبکهای لباس عروس در این بازار به فروش میرسه؛ از سبک غربی گرفته تا چینی. افرادی که تمایل دارن برای خرید شخصی به اینجا مراجعه کنن میتونن لباس اجاره و یا بنا به سلیقۀ خود سفارش دوخت بدن. لباس نامزدی و شب هم در این بازار بزرگ و جذاب بفروش میرسه.
آدرس با مترو: خط 2 مترو. ایستگاه shi Er Gong
بازارهای عمده فروشی چرم
مرکز تجاری جهانی چرم بَیون گوانجو
白云皮具世界 Baiyun World Leather Trading Center
این مرکز شامل 5 ساختمان بزرگ میشه که روی هم رفته 1700 مغازه را در خود جای داده . بی یون بازار بزرگ کیف دستی، کیف پول، چمدان و کفش چرم و بسیاری دیگر از محصولات چرمیست. تعداد بیشماری از برندهای شناخته شده و نشده در این بازار محصولات خود را ارائه میدهن و کالاهای فیک هم با انواع کیفیتها در دسترس هست.
آدرس با مترو: خط 2 یا 5 مترو، خروجی B ایستگاه Guangzhou railway station
بازار چرم ایسِن
(yi Sen Leader Market)
این سن هم در نزدیکی همین بازار هست
شهرچرم هوآدو شیلینگ
(Huadu Shiling Internation Leader City)
این مرکز چرم در فاصلۀ 20 کیلومتری مرکز شهر گوانجوست، فضایی به مساحت 230 هزار متر مربع را به خود اختصاص و 2100 مغازه را در خود جای داده . 4 هزار شرکت تولیدی و تجاری در آن کار میکنن و در سال بیش از 230 میلیون کالای چرم به فروش میرسونه. بازار چرم استان گوانگدونگ نیمی از بازار چرم چین را گرفته. بازار هوآدو شیلینگ با خروجی سالانه 4.7 میلیارد یوان، 60 درصد از بازار گواندونگ را اشغال کرده . این مرکز سالانه 500 هزار خریدار از سراسر دنیا جذب میکنه
آدرس: از ساعت 6:30 صبح تا 7 بعد از ظهر، هر بیست دقیقه، اتوبوس از بازار چرم بی یون به سمت بازار هوآدو شیلینگ حرکت میکنه
بازارهای عمده فروشی کفش
مجموعۀ جان شی
zhanxi Road
یکی از مراکز اصلی بازار کفش گوانجو در خیابان جان شی قرار داره. در اینجا چندین بازار و پاساژ کفش فروشی دیده میشه که بعضی از اونها عبارتند از:
- بازار کفش شینگ هائو
این بازار، قدیمیترین و مرکز بزرگ تجارت کفش در گوانجو و به عبارتی در چین محسوب میشه. اینجا که در سال 1998 ساخته شده، 5 ساختمان مجزا داره که هرکدوم به طور جداگانه بازار بزرگ کفش هستن.
بازار کفش بو یون تیان دی
Bu Yun Tian Di 步云天地
این بازار بزرگ کفش هم در نزدیکی ایستگاه قطار گوانجو واقع شده. یعنی اطراف بی ما و تعداد دیگری از بازارهای عمده که تا حالا معرفی شدن. بنابراین برای مراجعه به اینجا هم میتونید از خط 5 یا 2 مترو استفاده کنید. ایستگاه Guangzhou Railway Station خروجی E-
شهر کفش گوانجو
Guangzhou EuroCommerial Plaza Shoes City
اینجا یکی از بازارهای مهم کفش نه تنها در گوانجو بلکه در چین محسوب میشود که از تعداد بسیار زیادی تولیدکنندگان داخلی و خارجی تشکیل شده. این مرکز به خاطر مدیریت بسیار پیشرفته و موفقی که دارد عنوان "بازار متمدن استان گوادونگ" رو داره.
آدرس: برای ورود به این بازار از طریق مترو از آدرس قبلی اما خروجی F استفاده کنید.
کلانشهر کفش گوانجو
Guangzhou Metropolis Shoes City
یکی از بزرگترین بازارهای کفش چین در نزدیکی اداره مهاجرت گوانجو و وانلینک معروف قرار دارد. این بازار عمده فروشی بیش از 22 هزار متر مربع مساحت و تعداد 800 مغازه داره که بعضا تک فروشی هم میکننده و به خصوص در ایام نزدیک عید حراج دارن. این بازار تا حد زیادی بازار کفش داخلی چین را تامین میکنه. یعنی فروشنده ها از سایر شهرهای چین به اینجا آمده و کالاهای موردنیازشون را خریداری میکنن. کلانهشر کفش گوانجو نام تنها یکی از پاساژهاییست که در این منطقه قرار داره. در اطراف این پاساژ، چندین پاساژ و بازار دیگر هم هست.
آدرس با مترو: خط 2 مترو- ایستگاه haizhu Squre خروجی B2
بازاهای عمده فروشی پارچه
بازار پارچۀ هایسون
(highsun Fabric Market (海印布匹市场
این بازار پارچه هم محل خرید عمده و هم خرید خرده هست. باتوجه به اینکه اینجا تنها یک پاساژ 4 طبقه با 400 مغازه است و در مقایسه با سایر بازارهای عمده فروشی گوانجو بازار کوچکی محسوب میشه، بعضیها این بازار رو در دستۀ بازارهای خرید شخصی قرار میدن اما بسیاری از خریداران عمدۀ پارچه، خرید خود را از همین بازار انجام میدن. در اینجا همۀ انواع پارچه و ابزار تزئینی برای لباس وجود داره.
آدرس با مترو: خط 1 مترو، ایستگاه Martyr's park، خروجی B3، از اینجا پیاده یا 2-3 دقیقه با تاکسی
بازار پارچۀ جونگ دا
zhongda Fabric Market
جونگدا دومین بازار بزرگ عمده فروشی پارچه در چین هست. در این منطقه تعداد بسیار زیادی ساختمان و خیابان وجود داره که در آنها تعداد بیشماری مغازه و نمایندگی فروش پارچه دیده میشه.
آدرس با مترو: خط 8 مترو، ایستگاه sun yat sen universityt، خروجی D، کمی پیاده به سمت Ruikang Road
شهر پارچۀ تیان شیونگ
凤和天雄纺织城
اینجا بازار انواع پارچه های وارداتی و داخلی محسوب میشه که در آن انواع پارچه و الیاف مصنوعی، کتان، ابریشم، پنبه، چرم و غیره دیده میشه. لباس و ابزار تزیینی لباس هم در این بازار به وفور هست.
بازار پارچۀ گوانفو
Guangfu South Road Fabric and Textile Supplies
این بازار قدیمیترین بازار پارچۀ گوانجو است
نمایشگاه بین اللمللی کانتون فر گوانگجو
نمایشگاه گوانگجو
راهنماي سفر:
نمایشگاه بین المللی کانتون واقع در شهر گوآنجو در جنوب چین هر سال دو بار بر گزار می شود که شامل 3 فاز می باشد در ماه آوریل ( معادل فروردین و اردیبهشت ) و اکتبر و نوامبر ( معادل مهر و آبان ) برگزار شده که تولید کنندگان در این نمایشگاه به عرضه محصولات خود می پردازند.
فاز اول نمایشگاه گوآنجو
شامل : ماشین های بزرگ و کوچک صنعتی ، دوچرخه و موتور سیکلت ، قطعات یدکی خودرو ، لاستیک ، فراورده های شیمیایی ، سخت افزار ، ابزار آلات ، خودرو ، ماشین آلات ساختمانی و جاده ای و کشاورزی ، کامپیوتر و لوازم جانبی آن ، محصولات الکتریکی ولوستر و چراغ ، مصالح ساختمانی و دکوراسیون و بهداشتی ساختمان ، کفپوش ، کاشی ، کابینت ، لوازم خانگی برقی و غیره
فاز دوم نمایشگاه گوآنگجو
شامل: لوازم آشپز خانه و پذیرایی ، سرامیک ، شیشه و بلور ، هنرهای شیشه و سفال و سرامیک ، مبلمان ، لوازم باغبانی ،باغ و باغچه ، سنگهای تزیینی ، صنایع دستی ، لوازم حصیری ، ست اتاق خواب ، آرایشی و بهداشتی ، اسباب بازی ، ساعت ، لوازم دکوری و هدیه ، لوازم مخصوص جشن ها و لوازم تحریر و غیره
فاز سوم نمایشگاه گوآنجو
شامل :جواهرات ، انواع پوشاک ، آویزها و تزیینات ،محصولات خز ، چرم و فوم ، الیاف و مواد خام پارچه ، منسوجات خانگی و حوله ، پرده ، فرش روفرشی و کناره ، محصولات بومی چین ، مواد خوراکی ، بهداشتی و دارویی ، دستگاه های پزشکی ، ارتوپدی و توانبخشی ، لوازم ورزشی و پرورش اندام ، لوازم مسافرتی ، لوازم اداری ، کیف و کفش و چمدان و غیره